Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Μια καταγραφή από χθες στο Σύνταγμα


Μια έμπιστη αναφορά από φίλο του anti-ntp.net

Όταν έπεσε το πρώτο δακρυγόνο, στις 17:34, ήμουν από ημιώρου στο κάγκελο της πλατείας Συντάγματος, στη γωνία απέναντι στην Μ. Βρετάνια, δίπλα στα δύο πράσινα κουτιά.

Τα δακρυγόνα έπεσαν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΡΟΚΛΗΤΑ, γεγονός το οποίο...
(μαζί με επόμενες κινήσεις των ΜΑΤ/ΥΜΕΤ) καταδεικνύει ότι ήταν τακτική επιλογή των αστυνομικών αρχών να αδειάσουν το χώρο, τη στιγμή που (στο πλάι μου) στο οδόστρωμα μπροστά στη Μ. Βρετάνια ήταν το μπλοκ του ΕΠΑΜ, μόλις που είχε φτάσει και αποτελούνταν κυρίως από "μεσήλικες" με αρκετά παιδιά. Αυτοί έφαγαν και τα πρώτα χημικά και οπισθοχώρισαν προς την Σταδίου.

Εγώ έμεινα για κα'να τέταρτο εκεί, αλλά λόγω ανεπαρκούς εξοπλισμού (μόνο Μααλοξ είχα στα μάτια) δεν μπόρεσα να μείνω παραπάνω. Βρέθηκα λοιπόν στη γωνία της Φιελλήνων με την Όθωνος, όπου λίγο μετά έφτασε μια διμοιρία των ΥΜΕΤ μέσω Ξενοφώντος και ξεκίνησε και εκεί ο πετροπόλεμος και τα χημικά. Φυσικά δεν υπήρχε κανένας λόγος να έρθουν τα ΥΜΕΤ, αφού όλοι "κάθονταν ήσυχα" μέχρι εκείνη τη στιγμή. Γύρισα λοιπόν προς την Σταδίου (έπεφταν πλέον χημικά στη Μ. Βρετάνια και το King George) και πήγα στην Παλαιά Βουλή, που είχε οπισθοχωρήσει το μπλοκ του ΕΠΑΜ, υπολογίζοντας ότι εκεί θα βρω φίλους. Καθώς εκείνοι είχαν τελικά πάει στην Πλάκα, πήρα πέρα την Βουλής για να τους βρω, και, τι σύμπτωση, τα χημικά πλέον έπεφταν και στην αρχή της Ερμού. Μάλλον με κυνηγούσαν :)

Κατέληξα λοιπόν με τους φίλους αυτούς σε καφενείο της Πλάκας, και παρακολούθησα το τι συνέβη μετά από "ασφαλή απόσταση". Τώρα που το σκέπτομαι, θα έπρεπε να ξαναπάω, να είμαι εκεί όταν έγινε η τελική εκκαθάριση της πλατείας στις 10 περίπου, έπρεπε βλέπετε η ψηφοφορία να γίνει χωρίς κόσμος στο Σύνταγμα να διαμαρτύρεται, αλλά το θεώρησα εκείνη τη στιγμή υπερβολικά επικίνδυνο.

Με βάση τα όσα έζησα, πιστεύω ότι η αστυνομία προκάλεσε τα γεγονότα με σκοπό τα κανάλια να προβάλουν (και συζητούν) αυτά και όχι τη μεγαλειώδη συγκέντρωση, και οι συνήθεις χρήσιμοι ηλίθιοι τσίμπησαν και έπαιξαν το παιχνίδι της.

Πόσες φορές ακόμα θα δούμε το ίδιο έργο;

Λίνδιος

Σημείωση: Μιλώντας για ηλιθίους. εφαρμόζω το ξυράφι του Χάνλον. "Μην αποδίδεις σε συνομωσία ό,τι μπορεί να εξηγηθεί από απλή ηλιθιότητα" λέει το ξυράφι του Χάνλον για να μην ψάχνετε.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνω ακριβως για την ωρα εναρξης,προσθετοντας ομως μια βασικη λεπτομερεια.Ημουν απενατι απο την Μ.Βρετανια,στο φαναρι,οπως αρχιζει η Πανεπιστημιου.Την αρχη την εκαναν οι γνωστοι αγνωστοι,οι οποιοι βρισκοταν μεσα στο πληθος μπροστα ακριβως απο την Βουλη.Μολις φρακαρε η πανεπιστημιου απο κοσμο,πεταξαν 2-3 κροτιδες(ή κατι παρομοιο)κροτου προς το μνημειο του αγνωστου στρατιωτη.Κρινοντας απο το τροχια της κροτιδας,πρεπει να ηταν προσωπο με προσωπο σχεδον(ελα,τι λες)με τα ΜΑΤ που ηταν περιφρουρηση μπροστα απο την βουλη.Απο εκει και μετα αρχισε το πανηγυρη.....

Λίνδιος είπε...

Εγώ αυτές τις κροτίδες δεν τις είδα... είδα αμέσως τα δακρυγόνα.

Αλλά ακόμα και έτσι να είναι, μία σοβαρή αστυνομία, που ενδιαφέται πραγματικά για τη διαφύλαξη της τάξεως και προτίστως για την ασφάλεια των πολιτών, δεν απαντά σε 2-3 κροτιδούλες με μπαράζ δακρυγόνων που γνωρίζει ότι θα προκαλέσουν χάος, τη στιγμή που υπάρχουν παπούδες και παιδιά (κυριολεκτώ και το ξέρουμε όλοι όσοι ήμασταν εκεί) στο πεζοδρόμιο της Αμαλίας, μπροστά στη Μ. Βρετάνια.

Θεωρώ θαύμα το ότι εκείνη τη στιγμή δεν είδαμε ένα ανθρώπινο ντόμινο στα σκαλιά της πλατείας, για να μετράμε, στην καλύτερη των περιπτώσεων, δεκάδες σπασμένα κόκκαλα. Το ίδιο πιστεύουν και άτομα που εκείνη την ώρα κατέβηκαν τα σκαλιά.

Διαφωνεί κανείς με τα ανωτέρω;

Σημείωση: Εξακολουθώ να χρησιμοποιώ το ξυράφι Χάνλον.