Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Στην Ελλάδα υπάρχει ανθρωπιστική κρίση


Ούτε τα απολύτως απαραίτητα για την επιβίωση δεν μπορεί να εξασφαλίσει περίπου 1 στους 3

Μεσημέρι στο πολυιατρείο των Γιατρών του Κόσμου (ΓτΚ), στο Πέραμα, και νομίζεις πως βρίσκεσαι είτε στο Σουδάν είτε στη Σομαλία είτε στην Αϊτή είτε ότι έχεις... τηλεμεταφερθεί στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1950. Όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα αντικρίζεις τη ....
δυστυχία στα πρόσωπα δεκάδων εξαθλιωμένων Ελλήνων, κυρίως μακροχρόνια ανέργων και χαμηλοσυνταξιούχων. Είναι αυτοί που σπεύδουν να παραλάβουν ένα δέμα είκοσι κιλών στο οποίο περιέχονται τα απολύτως απαραίτητα για την επιβίωσή τους, τα οποία, όμως, δεν μπορούν να αποκτήσουν με τα μηδενικά ή σχεδόν μηδενικά τους εισοδήματα. Λίγα μακαρόνια, ρύζι, ζάχαρη, γάλα και λάδι είναι το καθημερινό «μενού» χιλιάδων συμπολιτών μας.

Μόνο όσοι φοβούνται τα ταμπού δεν το ομολογούν πλέον δημοσίως: Η Ελλάδα, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για περισσότερα από τριάντα χρόνια, διέρχεται ανθρωπιστική κρίση, η οποία φαίνεται πως ήρθε για να μείνει... Το αποδεικνύει, άλλωστε, και η ανθρωπογεωγραφία των απελπισμένων ανθρώπων που επισκέπτονται τα τέσσερα πολυιατρεία των ΓτΚ σε Αθήνα, Πέραμα, Θεσσαλονίκη, Χανιά, για να παραλάβουν τρόφιμα και φάρμακα και να τους παρασχεθεί η απαραίτητη για τους ίδιους ιατρική περίθαλψη, όπως αποκαλύπτει η έρευνα των Γιατρών, μια «πρόγευση» της οποίας φέρνουν σήμερα στο φως τα «Επίκαιρα». Ανασφάλιστοι, μακροχρόνια άνεργοι, με προσωπικά και κοινωνικά ζητήματα, ή ηλικιωμένοι, κυρίως γυναίκες, χα-μηλοσυνταξιούχοι, με χρόνια ιατρικά προβλήματα ή με παιδιά κι εγγόνια που αντιμετωπίζουν οικονομικές ή σωματικές αναπηρίες αποτελούν τη «ραχοκοκαλιά» όσων παραμερίζουν το αίσθημα ντροπής προκειμένου να κορέσουν τη δική τους πείνα αλλά και της οικογένειάς τους.

Οι αριθμοί είναι αδυσώπητοι: Οι άνθρωποι που ζουν κάτω από το όριο τη φτώχειας ή πολύ κοντά σε αυτό έφτασαν το 27% του πληθυσμού, την ίδια στιγμή που στα συσσίτια της Εκκλησίας της Ελλάδοςκαταφεύγει πλέον ένας στους τρεις συμπατριώτες μας. Έχει αυξηθεί, επίσης, και το ποσοστό των ατόμων που δεν είναι άστεγα μεν αλλά ζουν σε ακατάλληλα σπίτια.

Έρχονται με ανθρωπιστική βοήθεια!

Μιλώντας στα «Επίκαιρα», ο πρόεδρος των ΓτΚ Ελλάδας, κ. Νικήτας Κανάκης, ακούγεται ακόμα πιο απαισιόδοξος. «Παρατηρούμε στη χώρα μας καταστάσεις που έχουν απόλυτη ομοιότητα με αυτά που βλέπουμε στο εξωτερικό. Είχαμε προειδοποιήσει για επερχόμενη ανθρωπιστική καταστροφή στην Αθήνα, η οποία έχει αρχίσει να γίνεται πολύ εμφανής. Δεν έχουμε δει ακόμα εργαζόμενους, αλλά τους περιμένουμε», είναι η μελαγχολική πρόβλεψη, την οποία στηρίζει σε δραματικά παραδείγματα, όπως εκείνα όσων δεν έχουν να πληρώσουν ακόμα και τα 5 ευρώ στα εξωτερικά ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων...

Σε αυτό το πλαίσιο, ακόμα και το Διεθνές Δίκτυο των Γιατρών του Κόσμου συμφωνεί ότι η Ελλάδα διέρχεται ανθρωπιστική κρίση. Σε ένδειξη συμπαράστασης, η Διεθνής Σύνοδος των Γιατρών του Κόσμου θα διοργανωθεί το Μάιο στην Αθήνα, για πρώτη φορά μακριά από το Παρίσι, την έδρα της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης. Υπάρχει, όμως, και κάτι τραγικότερο: Οι ξένοι συμμετέχοντες σε αυτή θα φέρουν μαζί τους και ανθρωπιστική βοήθεια, κυρίως φάρμακα, η οποία είναι μεν χρήσιμη αλλά ταυτοχρόνως εξευτελιστική για έναν υπερήφανο λαό όπως οι Έλληνες. Οι Γερμανοί ΓτΚ, μάλιστα, έχουν ήδη προμηθεύσει τους εν Ελλάδι συναδέλφους τους με ιατρικό εξοπλισμό...

«Ευτυχώς που υπάρχει αλληλεγγύη»

Σύμφωνα με τους'Ελληνες Γιατρούς, όλο και περισσότεροι μικρομεσαίοι καταφεύγουν στα πολυιατρεία των ΓτΚ προκειμένου να προμηθευτούν το 20κιλο πακέτο επιβίωσης. Η Οργάνωση έχει δώσει περίπου 4.500 τέτοια δέματα μέχρι σήμερα, εμπορικής αξίας 45 ευρώ το καθένα, τα οποία αγοράστηκαν με χρήματα, εθελοντών από όλη την Ελλάδα. «Είναι εντυπωσιακή η αλληλεγγύη που δείχνουν αυτές τις δύσκολες ώρες οι συμπολίτες μας. Είναι αξιοσημείωτο, εξάλλου, πως έχει διπλασιαστεί τον τελευταίο χρόνο, μολονότι όλοι μας έχουμε επηρεαστεί από την κρίση», υπογραμμίζει ο κ. Κανάκης.

Στο πολυιατρείο του Περάματος απευθύνονται καθημερινά περίπου εκατό συνάνθρωποι μας, κυρίως για τρόφιμα, όταν πριν από μόλις δύο μήνες ο αντίστοιχος αριθμός δεν ξεπερνούσε τους είκοσι! Συνολικώς τριάντα χιλιάδες ασθενείς επισκέφθηκαν τα τέσσερα πολυιατρεία το 2011, όταν, για το 2012 υπολογίζεται πως θα περάσουν τις πόρτες τους κοντά στους πενήντα χιλιάδες, αν όχι περισσότεροι. Ενδεικτικό της απόγνωσης στην οποία έχουν βρεθεί πολλοί συμπολίτες μας είναι επίσης το γεγονός ότι, ενώ το 2010 οι Έλληνες ασθενείς δεν ξεπερνούσαν το 10%, τώρα έχουν αγγίξει το 30%, με προοπτική να φτάσουν ακόμα και το 50%. Στο Πέραμα, μάλιστα, οι Έλληνες αποτελούν το 90% του «πελατολογίου», ενώ στη Θεσσαλονίκη και στα Χανιά γύρω στο 65%...

«Έρχονται πια άνθρωποι που δεν θα έρχονταν στο παρελθόν και τους οποίους δεν μπορεί να υποστηρίξει πλέον το δημόσιο σύστημα περίθαλψης. Τα βιβλιάρια Υγείας των περισσότερων έχουν λήξει και καταφθάνουν με σημειώματα νοσοκομειακών γιατρών με τα οποία μας ενημερώνουν πως χρήζουν άμεσης βοήθειας. Προσφέρουμε δωρεάν φάρμακα, τα οποία έχουμε συλλέξει χάρη σε δωρεές φαρμακείων και μεμονωμένων πολιτών», μας ενημερώνει ο κ. Κανάκης, ο οποίος προσθέτει πως το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όσοι απευθύνονται στους ΓτΚ είναι η θέρμανση, αφού δεν μπορούν να αγοράσουν πετρέλαιο, ενώ σημειώνουν πως σε λίγο καιρό, πέρα από τα κοινόχρηστα τα οποία δεν θα μπορούν να πληρώνουν, δεν θα μπορούν να κάνουν το ίδιο ούτε με το ηλεκτρικό ρεύμα...

Τα πολυιατρεία των ΓτΚ μέχρι τώρα λειτουργούσαν ως χώροι παροχής πρώτων βοηθειών. Τώρα, όμως, έρχονται και μακροχρόνια ασθενείς, γεγονός που οδηγεί τους υπεύθυνους φορείς να μιλούν για επιπτώσεις ακόμα και στο προσδόκιμο ζωής, δεδομένου ότι αυξάνεται ο αριθμός των ατόμων που δεν λαμβάνουν τα απαραίτητα φάρμακα. Από την άλλη, οι ΓτΚ δεν λαμβάνουν για τα πολυιατρεία τους τη χρηματοδότηση που έχουν ανάγκη για την εύρυθμη λειτουργία τους. Όπως τονίζει ο κ. Κανάκης, το ελληνικό κράτος αδυνατεί να παραδεχτεί ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορεί το ίδιο να περιθάλψει «Μόλις τώρα αρχίζει να συζητείται το πρόβλημα-ταμπού της πρόσβαση στα δημόσια νοσοκομεία», καταλήγει αιχμηρά ο κ. Κανάκης...

Πηγή: Γιάνης Συμεωνίδης - "Επίκαιρα"